De bevindingen van een nieuwe studie van Citoyens (Burgers) hebben schokgolven door het politieke landschap van Marokko gestuurd. Met maar liefst 70% van de jonge Marokkanen die wantrouwen in hun gekozen instellingen uiten, staat de natie voor wat een bepalend moment in zijn democratische reis kan zijn. Deze onthulling, zoals uiteengezet in het baanbrekende rapport “Hoe kijken jongeren naar burgerbetrokkenheid?”, wijst op een diepgaande “crisis van vertrouwen”, die de toekomstige kern van politieke participatie onder de jeugd van de natie zou kunnen veranderen.
Stilte In Het Gezicht van Twijfel
In tegenstelling tot de dramatische protesten of confrontaties die men zou verwachten van teleurgestelde jongeren, manifesteert deze crisis zich via stille terugtrekking. In plaats van het systeem openlijk uit te dagen, trekken veel jonge Marokkanen zich stilletjes terug, omdat zij weinig tot geen invloed van hun daden binnen het democratisch kader waarnemen. Deze houding kweekt apathie, waardoor een landschap ontstaat waarin politieke desinteresse meer gedijt dan actieve tegenstand.
Vastgelopen Dromen en Gebroken Beloften
Een belangrijke factor die deze terugtrekking onderbouwt, ligt in de kloof tussen politieke beloften en tastbare verbeteringen in het dagelijks leven. Voor jongeren die verandering willen zien, leidt het wachten op het realiseren van beloften vaak tot frustratie en teleurstelling. Dit verlangen naar zinvolle betrokkenheid staat in schril contrast met hun geleefde ervaring van niet als samenwerkingspartners in besluitvorming te worden gezien, maar als onderwerpen die “gevoelig gemaakt” moeten worden.
Digitale Stemmen, Gedempte Echo’s
In het digitale tijdperk passen jonge Marokkanen zich aan door een groot deel van hun burgerlijke discours online te verplaatsen. Sociale media dienen als een levendig, zij het losgekoppeld, forum voor velen van hen, met 68% dit platform gebruikend om politieke kwesties te bespreken. Toch ziet hun dialoog zelden betrokkenheid van publieke instellingen, waardoor de regeringsaanwezigheid op sociale media een nutteloze, eenzijdige monoloog wordt. Deze digitale verwaarlozing voedt een gevoel van onzichtbaarheid, wat de vlammen van terugtrekking verder aanwakkert.
Barrières voor Participatie
De door de overheid aangeboden middelen voor publieke participatie, zoals petities en consultaties, worden door jongeren te weinig benut. De redenen weerklinken een bekend verhaal van inadequaat ontwerp, gebrek aan mobiele toegankelijkheid en onvoldoende feedbacksystemen. Deze communicatiekloof kweekt een ecosysteem waarin inspanningen terzijde worden geschoven, ontmoedigend verder contact met officiële kanalen.
Het Vertrouwensgat Overbruggen
Dit rapport biedt een schrille wake-up call voor Marokkaanse beleidsmakers. Het dringt er bij hen op aan deze groeiende vertrouwenskloof te dichten door echte dialogen te bevorderen en ervoor te zorgen dat de jeugd daadwerkelijk kan deelnemen aan besluitvormingsprocessen. Als jonge Marokkanen het vertrouwen blijven verliezen, staat de kern van de Marokkaanse democratie op de rand, waarbij het risico bestaat dat de volgende generatie van leiders zich van het politieke discours zal afwenden.
Volgens Morocco World News heeft deze trend dringende aandacht nodig als de democratie van Marokko wil gedijen in toekomstige generaties.
