In een samenleving waar ouderrollen vaak strikt zijn gedefinieerd, dagen enkele vaders in de informele nederzetting Mathare van Nairobi de traditionele normen uit door de rol van zorgverleners voor hun kinderen met cerebrale parese volledig te omarmen. Dit inspirerende verhaal werpt een licht op verandering, hoop en de kracht van liefde die maatschappelijke verwachtingen uitdaagt.
Een Transformatieve Reis
Kenneth Ongoro, samen met vele vaders in Mathare, maakt deel uit van een baanbrekende beweging die de percepties rond zorgverlening en handicaps verandert. Het moment waarop deze vaders, die historisch gezien niet betrokken waren, de verantwoordelijkheid voor het welzijn van hun kinderen op zich nemen, betekent een bredere cultuuromslag. “Het was in het begin moeilijk,” geeft Ongoro eerlijk toe, terugdenkend aan zijn aanvankelijke worsteling met de diagnose van zijn zoon. Gelukkig leerde hij met training en steun van de gemeenschap zijn rol te omarmen, ondanks maatschappelijke onbegrip en persoonlijke twijfels.
Steun en Bekrachtiging
Door de lancering van The Action Foundation’s Disability-Inclusive Early Childhood Development (DIECD) project zijn middelen en ondersteuning toegankelijker geworden. Volgens Africa Science News streeft dit project ernaar het ondersteuningssysteem voor jonge kinderen met een handicap in Kenia te transformeren. “In ieder geval zijn de fysiotherapiediensten nu dichterbij, waardoor de mobiliteit van mijn dochter beter is,” zegt Christine Adisa, een andere toegewijde ouder binnen de gemeenschap.
Overwinnen van Uitdagingen
De financiële eisen van het opvoeden van een kind met cerebrale parese vormen aanzienlijke uitdagingen. Zowel Ongoro als Adisa benadrukken de moeilijkheid om de nodige medicatie en therapie te verkrijgen vanwege de hoge kosten. “We hebben meer speciale scholen nodig,” benadrukt Adisa, wijzend op de dringende behoefte dat onderwijsfaciliteiten meer accommodaties bieden. Dergelijke uitdagingen onderstrepen de noodzaak van continue ondersteuning van organisaties en de overheid.
Een Visie voor de Toekomst
Het DIECD-initiatief koestert een toekomst waarin kinderen met een handicap niet meer aan de zijlijn worden gezet. Tegen 2030 zou de helft van alle kinderen met een handicap ingeschreven moeten zijn in therapieprogramma’s en meer inclusieve klaslokalen moeten worden opgezet in aangewezen provincies in Kenia. Dit project verdedigt een transformatief pad, dat de essentie van een zorgzame samenleving omvat die geen enkel kind achterlaat.
Met de veerkrachtige geest van de vaders in Mathare legt het project een hoopvolle basis voor sociale verandering, waarmee wordt aangetoond dat elk kind, ongeacht zijn mogelijkheden, de kans verdient om te gedijen en te slagen.
