In een baanbrekende samenwerking tussen gepassioneerde mariene biologen en toegewijde vissers is een inventieve oplossing ontstaan om de onbedoelde bijvangst van manta- en duivelroggen aan te pakken. Deze majestueuze wezens, wiens levens bedreigd worden in het commerciële visserijnetwerk, zijn nu een stap dichter bij bescherming dankzij de ontwikkeling van een nieuw apparaat—een sorteerrooster dat veelbelovend is, niet alleen voor natuurbeschermers, maar voor de gehele toekomst van duurzame visserij.
Een Levensreddende Uitdaging
Pogingen om manta- en duivelroggen te beschermen hebben tal van obstakels ondervonden. Deze diamantvormige vissen, zo gracieus als onderwaterballerina’s, worden vaak verstrikt in zegen—massale visnetten ontworpen voor tonijn. Eenmaal gevangen, verkeren de roggen in groot gevaar, omdat hun overleving afhangt van snelle terugkeer naar de oceaan.
De statistieken schilderen een somber beeld: volgens de International Seafood Sustainability Foundation worden er jaarlijks meer dan 13.000 manta’s gevangen. Veel van deze soorten, zoals de oceanische manta’s, hebben een spanwijdte van bijna zeven meter en kunnen evenveel wegen als een kleine auto, wat het hanteren van deze vriendelijke reuzen een ontmoedigende taak maakt.
Van Idee naar Innovatie
Melissa Cronin, een marien ecoloog van de Duke University, en een geïnspireerd team brachten maanden op zee door om mogelijke interventies te bestuderen en testen. Het antwoord lag in een simpele maar geniale oplossing—een roostersysteem. Het concept, ontstaan uit de inzichten van vissers die dagelijks met deze wezens in aanraking komen, neemt de vorm aan van een rooster dat boven de opening is geplaatst waar de vis verwerkt wordt. Dit rooster fungeert als een zeef, waarbij slanke tonijnen erdoor glippen terwijl de roggen voorzichtig worden vastgehouden.
Het Oplossen van het Probleem
Bij het verfijnen van dit ontwerp kozen natuurbeschermers en vissers voor duurzaamheid door het rooster te construeren van robuuste roestvrijstalen buizen en touwen. Dit apparaat zorgt er niet alleen voor dat de roggen ongedeerd blijven, maar creëert ook een veilige omgeving voor vissers. “De mobula is de pasta en de vissen zijn als het water,” legt Cronin uit, en vat daarmee de eenvoud en genialiteit samen.
Door de visserijgemeenschap bij het proces te betrekken, is het ontwerp van het rooster geëvolueerd tot een praktisch, eenvoudig te gebruiken mechanisme dat is geïntegreerd in de schepen die ooit een bedreiging vormden voor deze majestueuze wezens.
Hoop aan de Horizon
Zoals de tests op schepen van 2022 tot 2024 aantoonden, helpt dit rooster niet alleen bij de snelle en efficiënte vrijlating van grotere roggen, maar het toont ook groot potentieel in het behoud van het leven van deze oude, cruciale soorten. Specialisten zoals Brendan Godley van Exeter zien deze innovatie als een aanzienlijke stap in het verminderen van bijvangst.
In de inzet van getijden om manta’s te redden, is de boodschap duidelijk: duurzame oplossingen zijn mogelijk wanneer wetenschap en industrie gezamenlijk naar gemeenschappelijke doelen streven. Zoals gezegd in Science News, vormt elke inspanning, groot of klein, samen de grotere symfonie van het behoud van de echoënde schoonheid van onze oceaan.
Door deze gezamenlijke inspanning rijst niet alleen de belofte van behoud boven de horizon, maar ook de hoop op het bevolken van de zeeën met deze vriendelijke reuzen voor de komende generaties.
