Rhizlane Siba’s reis naar de top als hoogspringer van Marokko is een verhaal van toevallige ontmoetingen en onwankelbare vastberadenheid. Als tienjarige ontmoette ze deze sport voor het eerst op een onverwachte manier. Tijdens een gewone dag op haar basisschool in Rabat zette haar leraar een spel op waarbij leerlingen moesten proberen over een touw te springen dat tussen twee palen hing. Deze schijnbaar onbelangrijke gebeurtenis zou inderdaad de loop van haar leven voor altijd veranderen.
Een Toevallige Ontdekking
Stel je voor dat je op het schoolplein staat, omringd door de stemmen van spelende kinderen, terwijl Siba haar aangeboren talent ontdekte. “We sprongen van de grond naar de grond, sissoring over het touw en landden weer op onze voeten,” herinnert ze zich. Dat opmerkelijke moment waarop een jong meisje hoger sprong dan haar leeftijdsgenoten, zou haar letterlijk naar nieuwe hoogten voortstuwen — in het Stade Moulay Abdellah in Rabat.
Volgens Morocco World News was dit beslissende moment niet alleen een persoonlijke mijlpaal, maar ook een belangrijk hoofdstuk in de Marokkaanse atletiek. Siba klom snel omhoog om Marokko in het nationale team te vertegenwoordigen, waarbij ze onderweg records brak op jeugd-, junior- en seniorniveau.
Baanbrekende Erkenningen
De prestaties van Siba zijn groot en historisch. Haar meest gekoesterde overwinning kwam tijdens de Afrikaanse Senior Championships van 2014 in Marrakech, waar ze de enige gouden medaille van Marokko behaalde en trots stond terwijl het volkslied werd gespeeld. Eerder, in 2013, was ze de eerste Marokkaanse hoogspringer die een medaille behaalde op de Jeugd Wereldkampioenschappen in Oekraïne.
Maar te midden van het applaus en de onderscheidingen, heeft ze moeten vechten voor zichtbaarheid in een land waar hoogspringen wordt overschaduwd door een benijdenswaardige erfenis van successen op de baan en het veld.
Kampioen voor Verandering
Ondanks haar vele onderscheidingen is Siba uitgesproken over het gebrek aan steun voor hoogspringers in Marokko. “Er is geen infrastructuur of systeem dat atleten in technische evenementen bevordert,” merkt ze op. Haar tijd aan de Kansas State University in de Verenigde Staten opende haar ogen voor het transformatieve potentieel van gestructureerde steun en atletiek.
Inderdaad, de vijf jaar in Kansas gingen niet alleen over het perfectioneren van haar techniek, maar ook over het begrijpen van het belang van investeringen in atleten. “Student-atleten in de Verenigde Staten worden beter behandeld dan professionele atleten thuis,” merkt ze op, waarbij ze de nadruk legt op de noodzaak van voedingsbegeleiding, blessurepreventie en academische ondersteuning.
Het Mouwen Openbreken
Na haar terugkeer naar Marokko pleit Siba voor een paradigmakenting in hoe atleten worden voorbereid en getraind. Ze pleit voor de integratie van wetenschappelijke methoden, zoals gegevensverzameling en prestatie-tracking — een vooruitdenkende benadering waarvan ze gelooft dat ze meetbaar succes kan opleveren.
Bovendien gelooft ze sterk in het balanceren van discipline met talent. “Een ambitieuze atleet die de ene dag traint en de volgende dag overslaat zal nooit verbeteren,” stelt ze. De onwankelbare steun van haar eigen familie vormt de basis van haar atletische ambities, een getuigenis van de immense rol die discipline in haar leven speelt.
Hoge Verwachtingen
Ondanks de ongelijkheden in steun en zichtbaarheid blijft Siba een vaandeldrager, niet alleen voor Marokko in internationale wedstrijden, maar ook als een baken van verandering thuis. Nog in juni vertegenwoordigde ze Marokko als een Jeugd Olympisch Ambassadeur in Griekenland, waarbij ze onderzocht hoe AI de sportprestaties zou kunnen revolutioneren.
Terwijl Siba haar meedogenloze zoektocht voortzet om de eerste Marokkaanse hoogspringer te worden die zich kwalificeert voor de Olympische Spelen, belichaamt ze een visie die groter is dan persoonlijke prestaties. Haar dromen zijn verweven met het doel om hoogspringen prominent in het sportverhaal van Marokko te plaatsen — een verhaal dat begon met de sprong van een kind over een speeltuintouw.
Laten we atleten zoals Rhizlane Siba steunen die nieuwe wegen banen tegen de stroom in en grenzen verleggen om ervoor te zorgen dat elke sprong voorwaarts wordt erkend en gevierd.
